Problemy z odżywianiem – bulimia i anoreksja

Bulimia anoreksja zaburzenia odżywianiaKto się nigdy nie odchudzał – ręka w górę. Otóż to, nikogo z nas nie dziwi, że przynajmniej raz w życiu ktoś próbuje zrzucić kilka zbędnych kilogramów. A wszystko po to, aby lepiej się poczuć, mieć ładniejszą sylwetkę i lepsze zdrowie. Problem zaczyna się w momencie, gdy zamiast racjonalnej diety prowadzonej pod okiem dietetyka i/lub lekarza i aktywności sportowej, zaczynamy po prostu się głodzić. Najgorsze w przypadku bulimii i anoreksji jest fakt, że dziewczyny w ogóle nie zdają sobie sprawy ze swojej choroby.

Na początek rozróżnijmy anoreksją od bulimii. Anoreksja to bardzo poważne problemy z odżywianiem. Nazywana jest jadłowstrętem psychicznym. Choroba ta polega na drastycznym odchudzaniu się, które ma doprowadzić do dużej utraty wagi. Obraz ciała anorektyczki (lub anorektyka – badania mówią, że coraz więcej chłopców i mężczyzn zapada na tę chorobę) jest zaburzony, niezależnie od tego, jak byłaby chuda w swoim własnym mniemaniu uważa się za osobę z dużą nadwagą. Najczęściej na anoreksję chorują dziewczyny w pomiędzy 14 a 18 rokiem życia.

Bulimia to zaburzenia odżywiania, charakteryzujące się napadami objadania się, po których następują zachowania związane z „wyrzutami sumienia”: wywoływanie wymiotów, zażywanie leków przeczyszczających i moczopędnych, wykonywanie lewatywy, nadmierne ćwiczenia fizyczne. Wszystko to prowadzi do wycieńczania organizmu i bardzo poważnych konsekwencji zdrowotnych.

bulimia-anoreksjaAnoreksja i bulimia uważane są za choroby cywilizacyjne XXI wieku i są chorobami śmiertelnymi! Dlatego bardzo ważna jest reakcja otoczenia, w którym przebywa osoba chora. Zanim podejmiesz jakiekolwiek krok związane z odchudzaniem, porozmawiaj z przyjaciółką, rodzicami, udaj się do lekarza. Oni obiektywnie powiedzą Ci czy faktycznie masz problem z nadwagą. Oblicz BMI (ang. Body Mass Index), czyli współczynnik masy ciała, który obliczamy dzieląc masę ciała podaną w kilogramach przez wzrost (w metrach) podniesiony do kwadratu.

  • Niedowaga < 18,5
  • Waga w normie 18,5-24,9
  • Nadwaga 25-29,9
  • Otyłość stopnia I 30-34,9
  • Otyłość stopnia II 35,00-39,99
  • Otyłość stopnia III > 40

UWAGA!

Trzeba pamiętać, że wskaźnik BMI zawiera dużą granicę błędu. Trochę inaczej będą wyglądać wyniki dla kobiet i mężczyzn, wiele zależy do wieku i trybu życia, a skala jest jedna i dotyczy wszystkich. Osoba z dużą muskulaturą może mieć za wysoki wynik, choć wszystko będzie w normie. Dlatego tak ważna jest wizyta u lekarza.